Hanni Bjartalíð
í Steinprenti
Nú sprettur á fold og spírar og alla staðni spríkir
og tysjar gróðurin fram - sóljur opinbera seg gular á grønum og alla staðni har
tú hyggur, smoyggja blómur og bløð seg úr greinum á vetrarnaknu trøunum. Eisini
í Steinprenti spíra bæði blómur og trø í smáum træobjektum, sum nágreiniliga -
at kalla eymliga eru sett saman burtur úr smáum træsprekum. Tað er
listamaðurin, Hanni Bjartalíð, sum letur upp framsýning í Steinprenti
flaggdagin, 25.apríl klokkan 16-18 og øll eru hjartaliga vælkomin. Eg skrivaði
einaferð um Hanna Bjartalíð, at tað ikki er lætt at yvirskoða eitt so
villvaksandi verk sum hansara, tí tað hendir so nógv í tí og tað fevnir so víða
um tekning, málarí, kollasju, steinprent og træskulptur. Men tá eg nú síggi tey
nýggjastu verkini hjá honum, havi eg hug at rætta meg sjálva, tí sjálvt um
talan er um eina velduga og støðuga menning, so er ein heilt greiður
samanhangur í øllum hansara verki. Áskoðarin kennist aftur við myndaliðirnar í
samansetingunum av málaðum og ómálaðum træpettum, her eru grínandi skøltar,
nakin trø, spírandi blómubløð og stuttligar tulipanir við spískum bløðum, sum
stunda móti himni. Tær vóru einaferð at síggja í negativum skapi í einari
kollasju, men bretta sær nú á í trídimensjonalum skapi í Steinprenti.
Framferðarhátturin hjá listamanninum er spælandi og
sansaligur, men eingin ivi er um, at talan er um ein royndan listamann, sum
veit hvat hann vil og sum eisini handverkliga dugir at fáa tað fram, sum hann
ynskir. Sum ein maniskur óruslusavnari setur hann saman træsprek til banalar
lutir úr gerandisdegnum ella dreymakendar manifestatiónir av onkrum, sum til
tíðir bara granskar form og skap og sum aðrar tíðir tykist tulka tilverunnar
grundleggjandi treytir – tó, tað er ikki vist, kanska er tað bara spæl.
Listasavn Føroya og Birmingham Museum and Art
Gallery eiga verk hjá Hanna Bjartalíð. Framsýningin í Steinprenti varir inntil
31.mai.
Kinna Poulsen
