Ein óhóskandi jólagáva
Endiliga! Ikki jólatrøll! Nú er hann her!
Vencil tólvti er komin, og 2012 er ikki liðugt.
Hvør er so Vencil tólvti? Jú, vit kunnu her
siga, at hann ikki er hóskandi hjá børnum og smásárum sálum, ið ikki tola
tekstir, ið eru ópolitiskir, óetiskir, ójarðligir, óveruligir, men sum hava
stórsligna góðsku, ið røkkur langt inn undir húðina. Jólini kunnu gerast
langlig. Høvuðsendamálið er at flyta seg úr einari sofu til eitt búgvið borð og
frá tømda borðinum yvir í somu sofu. Viðhvørt slanka vit ein túr á vesið at
gera jólamatin burturúr okkum. Alt hetta átið, og allur hesin góði maturin má
og skal eisini skolast niður við onkrum. Ein góð havnarøl er ikki at forsmáa,
men best av øllum og tað, sum eisini liggur longri á enn allur matur og nógvar
havnarøl, er ein góður Vencil.
Tey, sum hóast frámælið fara at ogna sær
ein Vencil tólvta, ella sum fara at keypa sær ein og einar tveir til gávus,
tey kunnu vænta sær ótespiligar upplivingar. Fyrstur í Vencli er Tóroddur
Poulsen, síðani Alexandur Kristiansen. Eftir hesar heimligu yrkjararnar kemur
ein døkk, óetisk og rasistisk søga eftir amerikanska rithøvundin, James
Baldwin. Eftir hann kemur ikki minni ómenniskjaligi teksturin eftir unga,
russiska høvundin, Jurij Bujda, og tá ið hann er lisin, er tíðin komin til seks
søgur frá lívinum eftir deyðan, sum amerikanski nevrologurin, David Eagleman
hevur skrivað. Kim Simonsen, doktari, hevur tvær yrkingur úr Keypmannahavn, og
so tekur Martin A. Hansen yvir. Sámal Soll skrivar eina metastuttsøgu um
navnabroyting, og Oddfríður Marni Rasmussen hevur skrivað eina stuttsøgu, har
forteljarin ikki er til at hava álit á, og at enda er ein debutantur, sum eitur
Trygvi Danielsen. Hann hevur skrivað eina vakra stuttsøgu.
Ritstjórarnir á Vencli bjóða føroyingum av
at keypa Vencil og lesa hesar ljótu og vøkru og avbjóðandi tekstir.
